Τι είναι το μεταφερόμενο ενδιαφέρον για ιδιωτικά κεφάλαια;
Οι μεταφερόμενοι τόκοι, επίσης γνωστοί ως «μεταφορά», είναι το μερίδιο του κέρδους που κερδίζει ένα ιδιωτικό κεφάλαιο ή διαχειριστής αμοιβαίων κεφαλαίων κατά την έξοδο της επένδυσης που πραγματοποιείται από το ταμείο. Είναι το πιο σημαντικό των συνολικών αποδοχών που κερδίζει ο διαχειριστής του Ταμείου.
Μπορεί να είναι σε βάση συναλλαγής που κερδίζεται σε κάθε συμφωνία ή σε ολόκληρο το ταμείο. Γενικά, η κατανομή των κερδών μεταξύ των περιορισμένων εταίρων, των επενδυτών και του γενικού συνεργάτη που είναι ο διαχειριστής κεφαλαίων είναι 80:20.
Θυμηθείτε, οι μεταφερόμενοι τόκοι σε ιδιωτικά ίδια κεφάλαια δεν κερδίζονται αυτόματα. Θα κερδίζεται από έναν διαχειριστή κεφαλαίων μόνο όταν τα κέρδη ενός ταμείου υπερβαίνουν μια καθορισμένη απόδοση. Αυτή η καθορισμένη απόδοση είναι γνωστή ως η τιμή Hurdle. Εάν ο διαχειριστής του αμοιβαίου κεφαλαίου δεν είναι σε θέση να επιτύχει το επιτόκιο εμποδίων, δεν θα έχει το δικαίωμα να λάβει οποιοδήποτε μεταφερόμενο ενδιαφέρον.
Παράδειγμα μεταφερόμενου ενδιαφέροντος
Υποθέτοντας ότι ένα αμοιβαίο κεφάλαιο ιδιωτικών κεφαλαίων έχει μεταφερόμενο επιτόκιο 20% για τον διαχειριστή του αμοιβαίου κεφαλαίου και επιτόκιο εμπόδιο 10%. Όταν ένα PE Fund πραγματοποιεί τα κέρδη, τότε αυτά τα κέρδη κατανέμονται πρώτα στον περιορισμένο συνεργάτη που είναι Επενδυτής. Αυτή η διαδικασία θα επαναληφθεί έως ότου τα κέρδη αυτά φτάσουν σε ένα σωρευτικό IRR 10%. Αυτό το 10% υπολογίζεται επί των κεφαλαίων που έχουν συνεισφέρει οι επενδυτές. Τυχόν κέρδη άνω και άνω του 10% κατανέμονται μεταξύ του Γενικού Συνεργάτη και του Περιορισμένου Συνεργάτη χρησιμοποιώντας αναλογία 20% για τον Γενικό Συνεργάτη και το υπόλοιπο 80% για τον Περιορισμένο Συνεργάτη.
Πώς λειτουργεί το Μεταφερόμενο ενδιαφέρον;
Για να κατανοήσουμε τους υπολογισμούς του Μεταφερόμενου ενδιαφέροντος στα ιδιωτικά κεφάλαια, ας πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι μια εταιρεία PE, οι συνεργάτες της ABC Capital, έχουν συγκεντρώσει κεφάλαια 1 δις $ από επενδυτές & γενικούς συνεργάτες. Σε αυτό το ταμείο, οι επενδυτές έχουν συνεισφέρει 950 εκατομμύρια δολάρια και ο Διευθυντής ή ο γενικός συνεργάτης συνέβαλαν 50 εκατομμύρια δολάρια.
- Έτσι, το 95% συνεισφέρθηκε από τους περιορισμένους συνεργάτες και το 5% από τον γενικό συνεργάτη. Αφού λάβει το κεφάλαιο, ο GP προχωρά και πραγματοποιεί επενδύσεις σε διάφορες εταιρείες-στόχους για να κερδίσει κέρδη.
- Μετά από 5 χρόνια, ο γιατρός βγάζει όλες τις επενδύσεις και λαμβάνει συνολικά 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Σε αυτό το σενάριο, οι συνεργάτες της Limited θα λάβουν πρώτα 1 δισεκατομμύριο δολάρια, καθώς αυτό θα επέστρεφε το κεφάλαιο.
- Τα υπόλοιπα 1,5 δισ. $ Θα διαιρεθούν μεταξύ LP και GP στην αναλογία 80:20. Έτσι, οι LP θα λάβουν 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια και 0,3 δισεκατομμύρια δολάρια θα πήγαιναν στο GP.
- Έτσι η GP κέρδισε 5 φορές (250/50) επενδύοντας 50 εκατομμύρια δολάρια.
Τώρα, θυμηθείτε ότι δεν πηγαίνουν όλα τα κέρδη στο GP. Τα κέρδη κατανέμονται μεταξύ των ανώτερων συνεργατών που παίρνουν μια μεγαλύτερη πίτα, ενώ τα υπόλοιπα κατανέμονται μεταξύ των συνεργατών και άλλων.
Λογιστική Μεταφερόμενου Ενδιαφέροντος
Ας καταλάβουμε τώρα πώς αντιμετωπίζεται το μεταφερόμενο ενδιαφέρον σε βιβλία λογαριασμών. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του φόρου εισοδήματος, οι μεταφερόμενοι τόκοι στα ιδιωτικά ίδια κεφάλαια ταξινομούνται ως υπεραξίες. Θα φορολογούνται με τον συντελεστή φόρου υπεραξίας. Είναι ένας ευνοϊκός συντελεστής σε σύγκριση με τον συνήθη φορολογικό συντελεστή. Οι περισσότεροι από τους κριτικούς είναι της άποψης ότι η μεταφορά πρέπει να χρεώνεται με τον συνήθη φορολογικό συντελεστή. Ωστόσο, αυτό έρχεται σε αντίθεση με το σημείο ότι οποιοσδήποτε αυξημένος φόρος θα καταστείλει το κίνητρο του GP να αναλάβει τόσο υψηλό κίνδυνο και να επενδύσει σε εταιρείες-στόχους για να κερδίσει κέρδη για την LP.
Υπάρχουν δύο διαφορετικές απόψεις για την κατανόηση της μεταφοράς. Αυτοί είναι -:
- Μεταφέρεται ως κέρδος που μεταφέρεται από επενδυτή σε διαχειριστή. - Εδώ, η εστίαση είναι στη νομική μορφή του διακανονισμού
- Θεωρείται μόνο ως αμοιβή απόδοσης του Γενικού συνεργάτη - Εδώ, η εστίαση είναι στην ουσία των ρυθμίσεων.
Η λογιστική αντιμετώπιση θα βασίζεται στην άποψη που υιοθετήθηκε για το Μεταφερόμενο ενδιαφέρον. Οι περισσότερες εταιρείες συνεχίζουν να το λογοδοτούν σε μετρητά ως διανομή. Ταυτόχρονα, άλλα ιδιωτικά κεφάλαια θα το λογοδοτούσαν σε δεδουλευμένη βάση. Όταν οι τόκοι αυτοί λογίζονται για δεδουλευμένη, τότε το ισοζύγιο μεταφερόμενων τόκων πρέπει να προσαρμοστεί μετά την πραγματοποίηση των επενδύσεων που πραγματοποιήθηκαν καθώς και την επανεκτίμηση των πραγματοποιούμενων επενδύσεων.
Μεταφερόμενο ενδιαφέρον βάσει των ΔΠΧΑ
Σύμφωνα με τα ΔΠΧΑ, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη διάφορα λογιστικά πρότυπα. Πρώτον, πρέπει να το προσδιορίσετε: -
- Μια ευθύνη ή
- Μια διανομή
Τα πρότυπα που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι:
- ΔΛΠ 32 - Χρηματοοικονομικά μέσα - Σύμφωνα με αυτό, ο διαχειριστής κεφαλαίων θεωρείται πάροχος υπηρεσιών και όχι ως ο μοναδικός κάτοχος. Έτσι αντιμετωπίζεται σύμφωνα με το μοντέλο ευθύνης και όχι σύμφωνα με το μοντέλο διανομής.
- ΔΛΠ 37 - Προβλέψεις, ενδεχόμενες υποχρεώσεις και ενδεχόμενα περιουσιακά στοιχεία - Σύμφωνα με αυτό, σύμφωνα με τη σύμβαση που έχει συναφθεί, οι μεταφερόμενοι τόκοι αντιμετωπίζονται σε δεδουλευμένη βάση και καταχωρούνται σε κάθε οικονομικό έτος. Σε αυτήν την περίπτωση, εφαρμόζεται με συμφωνία, η παροχή καταρράκτη εφαρμόζεται όπου ο ρυθμός εμποδίων υπολογίζεται για κάθε συμφωνία. Εδώ το ταμείο έχει υποχρέωση για κάθε έτος.
Μερικές φορές, οι τόκοι αυτοί διακανονίζονται μέσω ιδίων κεφαλαίων αντί μετρητών. Σε αυτό το σενάριο, η συναλλαγή θα αντιμετωπίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του ΔΠΧΑ 2 - «Πληρωμή βάσει μετοχών». Για τους σκοπούς της λογιστικής, το αμοιβαίο κεφάλαιο ιδιωτικών κεφαλαίων επιμετρά την αποζημίωση που καταβάλλεται στην εύλογη αξία των παρεχόμενων υπηρεσιών και μια αντίστοιχη εγγραφή θα γίνει στα ίδια κεφάλαια. Συνολικά, ο αντίκτυπος θα ήταν η αποδυνάμωση των ιδίων κεφαλαίων που αποδίδεται στους περιορισμένους εταίρους και δεν θα δημιουργηθεί καμία ευθύνη στο αμοιβαίο κεφάλαιο.
συμπέρασμα
Το ενδιαφέρον για το Private Equity είναι ένα κίνητρο για έναν Γενικό συνεργάτη για τις αποφάσεις που έλαβαν για να αναπτύξουν επιτυχώς τα χρήματα και να κερδίσουν όμορφα κέρδη από τα χρήματα του Limited partner. Κερδίζεται από έναν διαχειριστή κεφαλαίων μόνο όταν τα κέρδη ενός ταμείου υπερβαίνουν το ποσοστό εμποδίων.
